A rregullohen shufrat e pabarabarta për secilin gjimnast?

A rregullohen shufrat e pabarabarta për secilin gjimnast? Shufrat e pabarabarta lejojnë që distanca midis tyre të rregullohet në bazë të madhësisë së gjimnastit.

I. Përkufizimi dhe Përbërja e Shiritave të Pabarabartë të Gjimnastikës

Përkufizim:Gjimnastika me shufra të pabarabarta është një ngjarje e rëndësishme në gjimnastikën artistike të grave, që përbëhet nga një shufër e lartë dhe një e ulët. Distanca midis shufrave mund të rregullohet për t'iu përshtatur nevojave të atleteve të ndryshme dhe rregullave të garës.
Përbërja:Aparati përbëhet nga dy shufra horizontale. Shufra e poshtme varion nga 130 deri në 160 centimetra në lartësi, ndërsa shufra e lartë varion nga 190 deri në 240 centimetra. Shufrat kanë një prerje tërthore ovale, me një diametër të gjatë prej 5 centimetrash dhe një diametër të shkurtër prej 4 centimetrash. Ato janë bërë nga fibra qelqi me një sipërfaqe druri, duke siguruar si elasticitet ashtu edhe qëndrueshmëri.

LDK Gjimnastikë Bare të Pabarabarta

II. Origjina dhe Zhvillimi i Gjimnastikës me Bare të Pabarabarta

Origjina:Gjimnastika me shufra të pabarabarta e ka zanafillën në fund të shekullit të 19-të. Fillimisht, si burrat ashtu edhe gratë përdornin të njëjtat shufra paralele. Për t'iu përshtatur më mirë karakteristikave fizike të atleteve femra dhe për të zvogëluar tendosjen e pjesës së sipërme të trupit, një shufër u ngrit, duke formuar shufrat e pabarabarta.
Zhvillimi:Shtigjet e pabarabarta u prezantuan zyrtarisht si një ngjarje olimpike në Lojërat e Helsinkit të vitit 1952. Me kalimin e kohës, kërkesat teknike kanë evoluar ndjeshëm. Nga lëkundjet dhe varjet e thjeshta te elementët kompleksë si lakimet, kthesat dhe lëshimet ajrore, sporti ka rritur vazhdimisht vështirësinë dhe artin e tij.

LDK Gjimnastikë për Femra, Shirita të Pabarabartë

III. Karakteristikat Teknike të Gjimnastikës me Bare të Pabarabarta

Llojet e Lëvizjes:Rutinat përfshijnë lëkundje, lëshime, kalime midis shufrave, qëndrime me duar, rrathë (p.sh., rrathë stalder dhe rrathë të lirë të vitheve) dhe zbritje nga kuajt (p.sh., lëvizje të shpejta dhe rrotullime). Atletët duhet të kryejnë kombinime fluide për të demonstruar mjeshtëri teknike dhe shprehje artistike.
Kërkesat fizike:Sporti kërkon që atletët të përdorin vrullin dhe kontrollin e trupit për të ekzekutuar lëvizjet pa probleme, duke shmangur pauzat ose mbështetjet shtesë. Forca, shpejtësia, shkathtësia dhe koordinimi janë thelbësore.
Spektakël: Lëshimet me fluturim të lartë dhe tranzicionet e ndërlikuara i bëjnë shufrat e pabarabarta një nga ngjarjet më tërheqëse vizualisht në gjimnastikë.

IV. Rregullat e Garës për Bare të Pabarabarta

Përbërja e rutinës:Atletët duhet të kryejnë një rutinë të para-koreografuar duke kombinuar elementët e kërkuar (p.sh., tranzicionet, elementët e fluturimit dhe zbritjet) në një rend specifik.
Kriteret e pikëzimit:Pikët bazohen në Vështirësi (D) dhe Ekzekutim (E). Rezultati D pasqyron kompleksitetin e elementeve, ndërsa rezultati E (deri në 10.0) vlerëson saktësinë, formën dhe mjeshtërinë. Gjobat për rënie ose gabime zbriten nga totali.

Pajisje gjimnastike LDK

V. Atletë dhe Arritje të Shquara

Gjimnastë legjendarë si Ma Yanhong (kampioni i parë botëror i Kinës në shtylla të pabarabarta, 1979), Lu Li (fituesi i medaljes së artë olimpike të vitit 1992) dhe He Kexin (kampion olimpik i viteve 2008 dhe 2012) kanë ngritur standardet teknike të sportit dhe popullaritetin global.