در قاره آمریکا که به خاطر سرگرمی‌های ورزشی‌اش شناخته می‌شود، یک ورزش جالب با سرعت نور در حال ظهور است که عمدتاً افراد میانسال و مسن بدون پیشینه ورزشی را هدف قرار می‌دهد. این ورزش پیکلبال است. پیکلبال سراسر آمریکای شمالی را فرا گرفته و توجه کشورهای مختلف جهان را به خود جلب کرده است.
پیکلبال ویژگی‌های تنیس، بدمینتون، تنیس روی میز و سایر ورزش‌ها را با هم ترکیب می‌کند. بازی با آن سرگرم‌کننده، استفاده از آن آسان، فعالیت متوسط و آسیب‌دیدگی آن آسان نیست. می‌توان آن را برای همه سنین مناسب توصیف کرد. چه یک فرد مسن هفتاد یا هشتاد ساله باشد، چه یک کودک ده ساله یا بیشتر، هر کسی می‌تواند بیاید و دو پرتاب انجام دهد.
۱. پیکلبال چیست؟
پیکلبال یک ورزش راکتی است که ویژگی‌های بدمینتون، تنیس و بیلیارد را با هم ترکیب می‌کند. اندازه زمین پیکلبال مشابه اندازه زمین بدمینتون است. تور آن تقریباً به ارتفاع تور تنیس است. از یک تخته بیلیارد بزرگ استفاده می‌کند. توپ آن یک توپ پلاستیکی توخالی است که کمی بزرگتر از توپ تنیس است و چندین سوراخ دارد. بازی آن شبیه مسابقه تنیس است، می‌توانید توپ را روی زمین بزنید یا مستقیماً در هوا والی بزنید. در طول سال‌ها، این ورزش به لطف تجربه میلیون‌ها نفر در سراسر جهان، شهرت خوبی پیدا کرده است. شکی نیست که پیکلبال یک ورزش سرگرم‌کننده، آسان برای استفاده و شیک است که برای همه سنین مناسب است.
۲. خاستگاه پیکلبال
در سال ۱۹۶۵، یک روز بارانی دیگر در جزیره بینبریج در سیاتل، ایالات متحده آمریکا بود. سه همسایه با احساسات خوب، یک دورهمی خانوادگی داشتند. یکی از آنها نماینده کنگره، جوئل پریچارد، بود تا کاری کنند که گروهی از مردم احساس کسالت نکنند و بچه‌ها هم کاری برای انجام دادن داشته باشند، بنابراین پس از قطع باران، دو تخته و یک توپ بیسبال پلاستیکی را به طور تصادفی برداشتند، همه بچه‌های خانواده را به زمین بدمینتون در حیاط خلوت خود بردند و تور بدمینتون را تا کمر آنها پایین آوردند.
هم بزرگسالان و هم کودکان با شور و شوق بازی می‌کردند و جوئل و یکی دیگر از همسایه‌های مهمان، بیل، بلافاصله آقای بارنی مک‌کالوم، میزبان مهمانی آن روز، را دعوت کردند تا قوانین و روش‌های امتیازدهی این ورزش را مطالعه کنند. آنها همچنین در ابتدا از چوب‌های تنیس روی میز برای بازی استفاده می‌کردند، اما چوب‌ها پس از بازی خراب شدند. بنابراین، بارنی از تخته‌های چوبی در زیرزمین خود به عنوان ماده اولیه استفاده کرد و نمونه اولیه توپ پیک‌بال فعلی را ساخت که قوی و بادوام است.
سپس آنها قوانین اولیه پیک‌بال را با اشاره به ویژگی‌ها، بازی و روش‌های امتیازدهی تنیس، بدمینتون و تنیس روی میز تدوین کردند. هر چه بیشتر بازی می‌کردند، سرگرم‌کننده‌تر می‌شدند. خیلی زود از اقوام، دوستان و همسایگان دعوت کردند تا به آنها بپیوندند. پس از دهه‌ها تبلیغ و انتشار رسانه‌ای، این حرکت بدیع، آسان و جالب به تدریج در سراسر ایالات متحده محبوب شده است.
۳. ریشه نام پیکلبال
آقای بارنی مک‌کالوم، یکی از مخترعان، و دوست همسایه‌اش دیک براون، هر کدام یک توله سگ دوقلوی بامزه دارند. وقتی صاحب سگ و دوستانش در حیاط خلوت بازی می‌کنند، این دو توله سگ اغلب توپ غلتان را دنبال می‌کنند و گاز می‌گیرند. آنها این ورزش جدید را بدون نام شروع کردند. وقتی اغلب از آنها در مورد نام این ورزش جدید سوال می‌شد، برای مدتی نمی‌توانستند پاسخ دهند.
یک روز بعد، بزرگسالان سه خانواده دوباره دور هم جمع شدند تا اسمی برای خود انتخاب کنند. جوئل با دیدن اینکه دو توله سگ بامزه، لولو و پیکل، دوباره دنبال توپ‌های پلاستیکی می‌دوند، ایده‌ای به ذهنش رسید و پیشنهاد داد که از توله سگ مک‌کالوم، پیکل (پیکلبال) استفاده کنند. این اسم توسط همه حاضران پذیرفته شد و از آن زمان، این ورزش توپی جدید، نامی جالب، پر سر و صدا و خاطره‌انگیز به خود گرفته است.
جالب‌تر اینکه در ایالات متحده، به برنده‌ی بعضی از مسابقات پیکلبال یک بطری خیارشور جایزه می‌دهند. این جایزه واقعاً باعث می‌شود مردم موقع اهدای آن لبخند بزنند.
اگر شماهنوز مردد هستید که چه نوع ورزشی مناسب‌تر است؟ بیایید با هم ورزش کنیم و از جذابیت پیکلبال لذت ببریم!!
ناشر:
زمان ارسال: ۲۳ نوامبر ۲۰۲۱
