India heeft deelgenomen aan het WK, is winnaar van het WK cricket en was ook wereldkampioen hockey! Laten we nu eens serieus kijken waarom India het WK voetbal niet heeft gehaald.
India won in 1950 daadwerkelijk een ticket voor het WK, maar het feit dat Indiërs destijds op blote voeten speelden, wat al lang verboden was door de FIFA, en het gebrek aan buitenlandse valuta destijds, evenals de noodzaak om per boot over de oceaan naar Brazilië te reizen, zorgden ervoor dat het Indiase team zich niet kwalificeerde voor het WK van 1950, dat destijds door de Indiase voetbalbond (IFF) niet als belangrijker werd beschouwd dan de Olympische Spelen. Maar het Indiase voetbal was in die tijd inderdaad behoorlijk sterk, in 1951 hadden ze Iran met 1-0 verslagen op de Aziatische Spelen in New Delhi om het kampioenschap voetbal voor mannen te winnen - de thuiswedstrijd is niet eervol? In 1962 versloeg India in Jakarta met 2-1 Zuid-Korea om het kampioenschap van de Aziatische Spelen te winnen. In 1956 was India ook op de Olympische Spelen in de laatste vier het eerste team dat India was het eerste Aziatische team dat zulke hoogten bereikte.
De Indiase voetbalbond (IFA) is veel opener dan de Chinese voetbalbond (CFA), die in 1963 een buitenlandse bondscoach aanstelde en tot nu toe tien diplomaten heeft aangenomen, waaronder Horton, die bondscoach is geweest van het Chinese nationale team en al vijf jaar (2006-2011) leiding geeft aan het Indiase team. Dit is de langste periode in de langste diplomatie, die niet heeft geleid tot een doorbraak in het Indiase voetbal.
De Indiase voetbalbond (IFF) heeft zich ten doel gesteld om de laatste fase van het WK 2022 te bereiken. Het doel van de Indian League is om de Chinese Super League te overtreffen – in 2014 sloot Anelka zich aan bij FC Mumbai City, Piero sloot zich aan bij Delhi Dynamo, Pire, Trezeguet en Yong Berry, en andere sterren hebben ook in de Indian Premier League gespeeld. De voormalige spits van Manchester United, Berbatov, tekende in de zomer van dit jaar ook voor het Indiase Premier League-team, de Kerala Blasters. Over het algemeen is de Indian League echter nog steeds van een laag niveau, en Indiërs geven bovendien de voorkeur aan cricket boven voetbal, waardoor de competitie niet de interesse van sponsors kan wekken.
De Britten koloniseerden India jarenlang en namen 's werelds favoriete voetbal mee op hun vertrek, waarschijnlijk omdat ze de sport ook niet geschikt vonden voor India. Misschien zijn Indiërs te timide om te spelen zonder een stick als ondersteuning...
Het Indiase voetbalelftal op het WK van 1950 in Brazilië
De legende van de blote voeten
In een tijdperk waarin India vocht voor zijn vrijheid en Britse producten boycotte, zouden Indiase spelers die op blote voeten speelden het Indiase nationalisme zeker nog verder versterken als ze de Britten op het veld konden verslaan. Daarom hielden de meeste Indiase spelers vast aan de gewoonte om op blote voeten te spelen. Hoewel Indiase spelers pas in 1952 gewend waren om sneakers te dragen, moesten ze die bij regenval wel op het veld dragen om valpartijen te minimaliseren.
Het Indiase team, dat pas in 1947 experimenteerde met onafhankelijkheid en in 1948 deelnam aan de Olympische Spelen in Londen als een absoluut nieuwe kracht in het internationale voetbal, werd in de eerste ronde van het toernooi met 2-1 verslagen door Frankrijk, maar acht van de elf spelers op het veld speelden zonder schoenen. Als het Britse Rijk in hart en nieren veroverde India de harten en geesten van het Engelse publiek met hun uitstekende prestaties en heeft het een mooie toekomst voor zich.
Een toernooi van chaos
De wereld worstelt met herstel na de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog, de ergste in de menselijke geschiedenis. Een verwoest Europa kon zich geen WK meer veroorloven, dus werd Brazilië gekozen als locatie voor het toernooi van 1950. FIFA beloonde de AFC royaal met een van de 16 plaatsen. De Aziatische kwalificatietoernooien voor het WK van 1950, waaraan de Filipijnen, Birma, Indonesië en India deelnamen, staakte het toernooi nog voordat het was begonnen vanwege een gebrek aan financiële middelen. Door een gebrek aan financiële middelen verloren de Filipijnen, Myanmar en Indonesië echter hun wedstrijden voordat de kwalificatiewedstrijden konden worden gespeeld. India was de gelukkigen die zich kwalificeerden voor het WK zonder ook maar één kwalificatiewedstrijd te spelen.
Door de massale afwezigheid van Europese teams om diverse redenen, en de weigering van Argentinië om deel te nemen, moest Brazilië, als gastland, teams uit heel Zuid-Amerika aantrekken om 16 teams te verzamelen en een gênant WK te voorkomen. De gemiddelde Boliviaanse en Paraguayaanse teams haalden het toernooi ternauwernood.
Niet naar de wedstrijd komen
India, dat oorspronkelijk in Groep 3 was ingedeeld met Italië, Zweden en Paraguay, wist zich om diverse redenen niet te kwalificeren voor het toernooi. Daarmee liep het land de enige kans mis om hun imperium op het WK te bewijzen.
Hoewel er later geruchten gingen dat de FIFA het Indiase team niet toestond om op blote voeten te spelen in het toernooi, betreurde het Indiase team het dat ze niet aan het toernooi konden deelnemen. Feit is echter dat de specifieke FIFA-regels voor de uitrusting van spelers die het veld betreden, pas in 1953 werden geformaliseerd.
De werkelijke geschiedenis is misschien wel dat de toenmalige All India Football Federation (AIFF) volkomen machteloos stond tegenover de enorme kosten van ongeveer 100.000 crore roepies, en dat de reis van zo'n 15.000 kilometer naar Brazilië voor het WK, dat van minder belang was dan de Olympische Spelen, door corrupte en domme Indiase functionarissen als volkomen onnodig werd beschouwd en beter kon worden gebruikt voor verduistering. Dus hoewel de voetbalbonden van de Indiase deelstaten actief crowdfunding financierden voor de deelnamekosten van het Indiase team en FIFA de moeilijke beslissing nam om het grootste deel van de deelnamekosten van het Indiase team te dekken, koos de All India Football Federation ervoor om, vanwege vertragingen in de informatievoorziening door miscommunicatie en een gebrek aan interesse in deelname aan het WK, tien dagen voor de start van het WK van 1950 een telegram naar FIFA te sturen ter voorbereiding op het WK. Onvoldoende voorbereidingstijd, vertraagde communicatie en moeilijkheden bij het selecteren van spelers maakten het de grootste fout in de geschiedenis van het Indiase voetbal om aan te kondigen dat het niet zou deelnemen aan het WK.
Het WK voetbal van 1950 in Brazilië eindigde met slechts 13 teams, en was daarmee, net als het WK voetbal van 1930 in Uruguay, het WK met het kleinste aantal teams in de geschiedenis. Het was een noodzakelijke fase voor de ontwikkeling van het worstelende WK in een tijdperk waarin het WK nog geen wereldwijde aangelegenheid was en de aandacht trok van verschillende landen.
Geschreven aan het einde
Een woedende FIFA verbood India zich te kwalificeren voor het WK van 1954 vanwege hun last-minute aankondiging dat ze niet zouden deelnemen aan het WK van 1950. Het Indiase team, dat destijds uitmuntend was en een van de beste teams in het Aziatische voetbal, kreeg nooit de kans om mee te doen aan het WK. In die tijd, toen er nog geen visuele registratie bestond, kon de kracht van de Barefoot Continentals alleen worden beschreven aan de hand van de verhalen van de betrokkenen. Zoals Sailen Manna, de legendarische Indiase voetballer die als aanvoerder van India zou spelen tijdens het WK van 1950, zei in een interview met Sports Illustrated: 'Het Indiase voetbal zou van een heel ander niveau zijn geweest als we aan deze reis waren begonnen.'
Het Indiase voetbal, dat helaas de kans op ontwikkeling heeft gemist, is in de jaren die volgden gestaag achteruitgegaan. Het land, waarvan de hele bevolking dol was op cricket, was de grootsheid die het ooit in het voetbal had bereikt bijna vergeten en kon alleen nog in de Earth Derby met China vechten voor de waardigheid van een groot land.
Het feit dat het Indiase voetbal niet als eerste Aziatische team zich als onafhankelijke natie wist te kwalificeren voor het WK en dat het niet het eerste doelpunt van een Aziatisch team op het WK heeft gescoord, is een groot spijtgevoel in de geschiedenis van het Indiase voetbal.
Uitgever:
Plaatsingstijd: 11-10-2024
