Haec vera historia est. Multi homines eam non credunt, etiam ego incredibilis mihi videtur.
Haec universitas in planitie provinciarum centralium sita est, ubi caelum satis siccum est et pluviae praesertim rarae. Typhones vix flare possunt, et tempestates extremae, ut venti fortes et grando, raro videntur. Sed nescio quo modo, ventus tam magnus erat ut nimis magnus esset ad pilam canistri in campo ludendum. Finis est secundi semestris, quod significat magnum numerum discipulorum exire debere ad tirocinia vel graduationem. Valedicens amantibus in campo, plures imagines habere coepi.
Fortasse lacus artificialis, areola florum, et locus ludorum nimis plenus est. Fortasse campus pilae canistrariae in aere est, et campus pilae canistrariae hoc tempore vacuus est. Duo ad nos ambulaverunt. Mox ad tirocinium proficiscar, et difficile erit die ac nocte iam convenire. Tempus quod una degimus pretiosum videtur singulis momentis. Quantumvis vehemens ventus sit, amorem inter duos homines non afficiet. In momento amoris, quid est ventus vehemens?
Ventus acrius acrius flabat, et coniuges sentire non videbantur, in "mundo duorum hominum" penitus immersi. Inopinatum accidit. Pavimentum sub canistro pilae lusoriae findere coepit, et ambo homines adhuc non animadverterunt. Post aliquot momenta, canister pilae lusoriae statim collapsus est, puellam feriens, et subito exstinctus est.
Postremo demum puella semper in schola bene se gesserat. Hoc tempore cum amasio suo in campo canistri frequentabatur, clam "lectionem omisit" et excurrit. Nulla antea experientia "lectionem omittendi" erat. Magistra in illa classe etiam a schola deprehensa est. Sancta. Decenae canistri canistri in campo immobilia manebant. Solus canistrus canistri prope latus ubi frequentabantur corruit. Et cum campus canistri antea constructus est, canistrus canistri simul installatus est.
Qualis ventus validus corbem canistri deicere potest, cum corbus humi haereat, intra pauca momenta subito corruere non potest. Tantum postquam solum finditur, corruet. Tanto motu, quo solum finditur, duo homines nullum motum audire possunt. Procellam quae corbem canistri deicere potest, nonne ambo omnino senserunt? Numquam "saltus" fuit, et post hoc unum tempus, nulla erit facultas iterum "saltendi".
Canistrum pilae canistrariae collapsum celeriter denuo collocatum est, sed ex eo tempore, exceptis novis discipulis, raro sub canistro videtur.
Editor:
Tempus publicationis: XI Ianuarii MMXXI