Teniludium est ludus pilae, plerumque inter duos lusores singulos vel inter duos binos luditur. Lusor pilam tennisticam raqueta tennistica trans rete in campo tennistico percutit. Finis ludi est adversario pilam ad se ipsum efficaciter retrahere non posse. Lusores qui pilam reddere non possunt puncta non accipient, adversarii autem puncta accipient.
Teniludium est ludus Olympicus omnibus ordinibus socialibus et omnibus aetatibus. Quicumque raquetam habet, etiam qui curru rotabili utuntur, hunc ludum ludere potest.
Historia Progressionis
Ludus modernus tennis Birminghamiae in Anglia saeculo undevicesimo exeunte, sub nomine "teniludium in prato", ortus est. Arcte cum variis ludis campestribus (grassis), ut croquet et bowling, necnon cum vetere ludo raqueti, hodie "teniludium verum" appellato, coniungitur.
Re vera, per maximam partem saeculi XIX, vocabulum "tennis" ad verum tennis referebat, non ad tennis in prato: exempli gratia, in mythistoria Disraeliana "Sybill" (1845), Dominus Eugenius Deville nuntiavit se "ad Palatium Hampton Court iturum et tennis lusurum."
Regulae tennis modernae vix mutatae sunt ab annis 1890. Duae exceptiones fuerunt ab anno 1908 ad annum 1961, cum competitores unum pedem semper tenere debebant, et criteria divisoria aequalitatis in annis 1970 adhibita sunt.
Recentissima accessio ad tennis professionalem est adoptio technologiae commentariorum electronicorum et systematis "click-and-challenge" quod permittit lusores contra vocationes lineae ad punctum certent, systema quod Hawk-Eye appellatur.
Ludus maior
Teniludium, a millionibus lusorum recreationalium delectatum, est ludus spectatorum toto orbe terrarum popularis. Quattuor certamina maiora (etiam Grand Slams appellata) imprimis popularia sunt: Apertum Australianum in campis duris, Apertum Gallicum in terra battuta, Wimbledon in gramine, et Apertum Civitatum Foederatarum etiam in campis duris luditur.
Editor:
Tempus publicationis: XXII Martii, MMXXII
